صدایی که خاموشی ندارد #14

کی شود جشن ولادت در قبور؟
کیٖ بدیده، کیک آرند بر ضَرور

شمع ما، شورِ دلِ افسرده است
تیزی کیکم نگر تیغ نیِ این سینه است