ترساندن گرویده بر مبنای خرافات، دلیل «لَایَعْقِلُون» بودن پیروان است! چگونه عقلانیت را شرط ایمان به خدا می‌دانند؟

این مطلب بر اساس حدیث شماره ۳۰ در کتاب بحارالانوار، جلد ۷۶ ، صفحه ۳۶۶ می باشد که عینا در کتاب ثواب‌الاعمال، صفحه ۳۳۸ در حدیث اول و بعضی منابع دیگر هم تکرار شده است.

به پیغمبر بسته‌اند که گفته است هر کس با زن شوهرداری زنا کند، رودخانه‌ای از چرکابه به طول پانصد سال راه از شرمگاه آن دو جاری شود، به طوری که دوزخیان از بوی گند آنها در اذیت باشند و عذاب آنان از همه دوزخیان سنگین‌تر باشد.
اکنون این حدیث می‌گوید که «اگر کسی با زن شوهرداری زنا کند»، مجازات آنچنانی خواهد شد. اولا اگر این زن شوهردار تامین جنسی شود که هرگز تن به بستر دیگری نمی‌دهد! اگر شوهرش او را سیر کند، هیچگاه خیانت نمی‌کند. بنابراین اگر دین راست می‌گوید، باید یک فکری برای این موارد بکند که وقتی شوهر نمی‌تواند و ناتوانی جنسی دارد، همسرش باید چکار کند؟
ثانیا چطور مرد می تواند چهارتا زن بگیرد، به خاطر این که متنوع باشد؟ پس اگر زن تامین نشود، باید چکار کند؟
مسئله جنسی روی اعصاب اثر می گذارد، زیرا شهوت مثل آب خوردن، غذا خوردن و خوابیدن است. مگر می‌شود جلوی آن را گرفت! در چنین شرایطی انسان دیوانه می‌شود و مجبور است خودارضایی کند، خودارضایی هم باز منتهی به جنون می‌شود.
به جای این حرف‌هایی که زدند و این جوک‌هایی که گفتند، باید یک فکری برای این مسائل می‌کردند! شاید یک پاسخ این باشد که باید طلاق بگیرند! یعنی اگر مرد نمی‌تواند همسر خود را از نظر جنسی تامین کند، باید از هم طلاق بگیرند!
پرسش این است که اگر زن از همسر خود بچه داشته باشد، چگونه می تواند طلاق بگیرد؟
وقتی که زن پشتوانه مالی ندارد چگونه طلاق بگیرد؟ اگر بی‌کس و کار است، چگونه طلاق بگیرد؟
هزار و یک سوال بر دامن اسلام، بی‌جواب مانده و یکی از آنها هم همین است.
که زن شوهردار رفته و زنا داده، باید چه کرد؟ اگر او تامین بشود که دیوانه نیست خود را به دردسر اندازد!
اگر انسان به اندازه کافی غذا بخورد، آنگاه سر سفره دوم حالش به هم می‌خورد، یعنی چون سیر است، دیگر نخواهد نشست.
آیا اسلام برای این مشکل فکر نکرده است؟ آیا راه حل اسلام فقط رجم، کشتن، ساطور، دشنه و قمه است، فقط این است؟ آیا حِکمت این است؟ این است که اسلام جواب همه چیز را می‌دهد؟