نسخه ای که از این سایت مشاهده میکنید، نسخه آزمایشی است و به زودی نسخه نهایی همراه با مطالب کامل رو نمایی خواهد شد

تماس با مدیر سایت
داستان سرایی دینی، بهترین جاذبه برای بی بضاعتان فکری

آیا واقعاً ذکر آرامش می‌دهد؟

از فایل صوتی شماره 6974 بخش 3 تاریخ 20-11-1403

این سند، بخشی از فایل تدریسی روزانه بروجردی، کاشف توحید بدون مرز به شاگردانش می باشد که بیش از یکدهه در هر شریطی اعم از زندان و حصر در منزل ادامه داشته است.

متن فایل صوتی:

«اَلذِّكْرُ يَشْرَحُ اَلصَّدْرَ».

شرح غررالحکم جلد ۱ صفحه ۲۱۰، از امیرالمؤمنین است.

«اَلذِّكْرُ يَشْرَحُ اَلصَّدْرَ» ذکر شرح صدر است. شرح صدر چیست؟ اعصاب خوب. «اَلا بِذِكْرِ الله تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ (۲۸ رعد)» ذکر خدا بگو تا دلت محکم شود، «رَبِّ اشْرَحْ لِي صَدْرِي (۲۵ طه)» شرح صدر بده. موسی به خدا گفت من می‌ترسم پیش فرعون بروم، من چند سال قبل رفتم و یک نفر از گارد امنیتی فرعون را با مشت کشتم، الان به من می‌گویی با داداشت پیش فرعون برو، «اِنَّهُ طَغَىٰ (۲۴ طه)» او طغیان کرده است. من می‌ترسم. خدا چه گفت؟ به موسی الهام کرد که بگو «رَبِّ اشْرَحْ لِي صَدْرِي (۲۵ طه)» شجاعت بده.

خب حالا ذکر که عبارت است از دعا، دعا یعنی خواندن.
خواندن چه کسی؟ ربّ‌الارباب. خواندن الله که این است، که داری تکلیف مسلمان‌ها را می‌بینی، مدیریتش را داری می‌بینی، ولی برای منتظر مخلص ذکر یعنی توجه به مفاد انتظار.

«اَلذِّكْرُ يَشْرَحُ اَلصَّدْرَ» اگر ذکر شرح صدر می‌داد، بر معصومین ما آنچنان می‌کرد.
یادت رفته که پیامبر در شب هجرت با علی مرتضی داخل کعبه رفت؟ حیدر کرار رفت روی دوش پیغمبر با شمشیر بت‌ها را می‌شکست و پیغمبر مرتب دوروبرش را می‌دید و مدام می‌گفت علی زود باش می‌رسند ! آیا این ترس نیست؟ پیغمبر شرح صدر نداشت؟

اگر پیغمبر شرح صدر داشت، زن آن کور، زنی که شوهرش کور بود و زن با پیغمبر بد بود، شوهرش که کور بود با پیغمبر خوب بود و زن مدام به پیغمبر فحش می‌داد، یک روزی این آقای کور، چاقو را یا خنجر را در شکم زنش کرد، خبر به پیغمبر رسید، پیغمبر لبخند زد، تشویقش کرد . یادت هست؟ همه اینها اسناد است که ما نگه داشتیم.
یا رسول الله فحش به تو می‌دهند، آیا آزادی بیان در اسلام نیست؟ طرف می‌خواهد از اسلام انتقاد کند باید خفه‌اش کنی؟ منافات دارد‌، همه‌اش معارض است.

بعد پیغمبر در روز فتح مکه آمده می‌گوید امروز روز صلح است، روز آشتی است، روز نوازش است. به دشمنش (یعنی ابوسفیان) که سردار سپاه مخالفینش بود و سال‌های سال یارانش را کشت، فامیل‌هایش را کشت، پیغمبر سرش را نوازش کرد و گفت ابوسفیان را بخشیدم، خانهٔ او را محل امن قرار دادم و تمام مخالفین من که آنجا رفتند امنیت دارند از کشته شدن .

آیا شرح صدر در غزوات بود، که از دم شمشیر را بکشی مردم را بکُشی؟ باز هزار رحمت به علی ابن ابیطالب که گفت من یکی در میان می‌کُشم، یک نفر را که می‌بینم بچه‌اش خوب درمی‌آید رهایش می‌کنم تا آن بچه خوب از کمرش وارد رحم زنش بشود تا به دنیا بیاید.

این شرح صدر است که امام سجاد دم دروازه ساعات دمشق جوش آورده بود و می‌گفت خدایا ما را شقی آفریدی گرفتار یزید کردی؟ ای کاش مادر مرا نمی‌زایید، ای کاش پرنده بودم و از دست تو درمی‌رفتم ای الله! اینها شرح صدر دارند؟ تو پدر اینها را درآوردی و بعد می‌گویی شرح صدر به شما می‌دهم؟

ظلمی که این الله به بشریت کرده هیچ مغولی نکرده، بزرگترین ظلمش این است که اینها را به دنیا آورده، اینها نمی‌خواستند به این جهنم بیایند، برای چه اینها را آوردی؟ برای بازی؟ برای «وَ مَا الْحَياةُ الدُّنْيا اِلَّا لَعِبٌ وَ لَهْوٌ (۳۲ انعام)»؟ می‌خواهی بازی کنی؟ شطرنج‌باز هستی؟ داخل شطرنج مهره چینی می‌کنی؟ مهره سیاه، مهره سفید، شاه، سرباز، کیش، مات؟ بله؟! این انسان اعصاب دارد، احساس دارد، همه را له و لورده کردی. مگر اینها گونی سیب زمینی هستند؟

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا