سیمای مردم (اشعار)
-
کشور ما رفته سوی آن کویر پر عناد
در ممالک آمده باران زیاد کشور ما رفته سوی آن کویر پر عناد ➖عریضهٔ بسیاری از روستاییان کشور است: چاه، خالی شده از آب، خدایا چه کنم؟ سفره‌های عمق هر حُفره، غضب خورده، الها چه کنم؟ ➖رجمی که خدا می‌کند بر ایرانی جماعت: پیشانی من سنگ بخورد، رنگ به خون شد از قطرهٔ اشکم بنگر سبزه که له شد چون تروریست آمده
بیشتر بخوانید » -
حاجت دهد به موشک
خفّت و خواری دهی بر خلق خود؟ بی ثباتی می‌دهی بر عبد خود؟ از آسمان چه بارد؟ غیر از عذابِ اکبر آبش تهی که گشته، جایش به بمب اضرر از این خدا چه خواهی حاجت دهد به موشک خورشید که بر ما دهد او نور و انرژی شد باعث زحمت که دهد درد و مریضی رنگ و لعابِ این خلق، خونین شده ز هر نص ➖«نص» یعنی محکماتی که خدا مسئ
بیشتر بخوانید » -
به کربلا سفر نکن، تشنه لبان میهنت به نینوا نشسته‌اند
به کربلا سفر نکن، تشنه لبان میهنت به نینوا نشسته‌اند آینهٔ خدای ما شمر و یزید آمده، در بدی قضای ما حور به نار گشته‌اند از سوز دل هموطنم کوه خراب است از مزرعه و آدم عطشان بنگر غصه عیان است گرما زده بر اعصاب، احوال به نار است نفرین شده این مردم، اخلاق ستیز است در کرب و بلا آب نبود خون به جگر شد تهران
بیشتر بخوانید » -
اقتصاد ورشکسته آمده چون قطع ید
افسوس که این مزرعه را تشنه گرفته دهقانِ مصیبت زده را نار گرفته گفت یک زن که مرا حصر نمودست مرض صرع و قلب آمد به کلیه تا دیابت در غرض چون تیروئید شد نصیبم، پس نگر این عاقبت چون که فقر آمد کنارش، پس نشان از شوربخت دردسرها را نگر بی آبی است قلدری‌های زمان، بی برقی است زورگویی می‌کند این وضعِ بد اقتصاد
بیشتر بخوانید » -
ابواب بلا چرا به ایران آمد
ابواب بلا چرا به ایران آمد انکار مواعید خدا چرا به اَفعال آمد درخت کهنسال غیبت مرا دار زد که عیب و مطاعن، مرا جار زد از عصر فجایع بنگر تیغ رسیده از خشم دیانت تو نگر تیر رسیده هرج و مرج است چرا، دورهٔ زار است چرا؟ لطف و رحمت که به بادست، خدا داده چرا؟ خرابی‌های غیبت بس حزین است اساس این زمان نار و تف
بیشتر بخوانید » -
سرسام گرفتم ز خدای این مذاهب
هر صدایی که از بشر آید ظلم ادیان به آینه آید ➖«آینه» همان جام جهان‌نمای تاریخ است که پر است از جنایات ادیان و مذاهب. در کرب و بلا نالهٔ ما غُلغله کرده در این وطنِ شعله‌سرا زلزله کرده نیزار شده خانهٔ این مضطربت از بس که زدی سیف به این منقلبت نیستان شد، نگر دارالبلایت به هر نی آمده، صوت عذابت سرسام گ
بیشتر بخوانید » -
همه ادیان و مذاهب به دروغند
گفت یک مسکین، به حاجب در خفا کو عهد صاحبخانه آید به صفا ورشکسته آمده در این صنوفِ مختلف صاحبانِ این مشاغل در کسوف بیکار شده این بشر تو از وعده‌گهت در خلَف تو عاشورایی شدنم به امر حق بود چون طفلِ ضعیف در صغر بود محرّم شد نگاهم بر حقیقت که چون شمر آمده در این خباثت یزیدش روضه‌خوان این مصیبت چو امر آم
بیشتر بخوانید » -
کرب و بلا شد وطنم، چه کنم ای خدا
کرب و بلا شد وطنم، چه کنم ای خدا قتلگهِ مغرم ما، عمر و حیاتم به فنا این خدا کی آمده حامی شود تا کجا جانی به اندام ضعیفان می‌شود سرزمین تَفْ چه نیزاری شده همچو این میهن نگر، یغما شده نینوا آمد به گودالِ عذاب تا که مظلومان کُند غرق عِقاب این ملت مصدوم، دمادم به فنا است از شرّ خدای حرجی، رو به جدال است
بیشتر بخوانید » -
از آن حسین مظلوم تا این حسین مغموم، درها ببسته الله
چون که تاسوعا بیامد نزد ما پس نگر آتش به این افکار ما پس به عاشورا بگفتم همنوا مدتی تاریخ گشته عین ما ما و عاشورا به بندِ مذهبیم آن حسین را کوفت، اندر حیرتیم دیدی که چه کرد غیبت دون کشتار نمودست به تَف، اوف به چنین دین زنجیر زنم به شانهٔ خویش تا که ببینم، همه شلاق ز این ملعب دین ای هوار از این جنایت
بیشتر بخوانید » -
در کرب و بلا کشور ما لوح نشان شد
ممنون ز تو ای خدای بیکار از لطف و کرم، بداده‌ای دار رزاق شدی به بمب و موشک هم قحطی آب و پُر همه شک گفتند که رزقت دهد از رحمت بی حد پس باز نگر، رزق شده سد رزقم ندهی به جز تباهی آخر شده کار این خدایی رزقی که دهی همه قتال است این دل بنگر همه کباب است محرّم آمد و عیشم عزا شد در این سی سال و پنجم نینوا ش
بیشتر بخوانید »