نفْسِ شرارتی در پیامبر چه می‌کند؟

این سند، بخشی از فایل تدریسی روزانه بروجردی، کاشف توحید بدون مرز به شاگردانش می باشد که بیش از یکدهه در هر شریطی اعم از زندان و حصر در منزل ادامه داشته است.

متن فایل صوتی:

– «اُعوذُ بِکَ مِن شَرِّ نَفسی».

نهج الذکر جلد ۳ صفحه ۲۹۴ روایت ۱۹۹۱ همچنین جلد ۳ صفحه ۵۰۸ حدیث ۲۴۱۴ به نقل از شیعه، مسند ابن حنبل جلد ۵ صفحه ۴۸۹ حدیث ۱۶۲۶۹ و جلد ۶ صفحه ۲۶۹ حدیث ۱۷۹۲۵، المصنف ابن ابی شیبه جلد ۷ صفحه ۶۲ حدیث ۵، صحیح ابن حبّان جلد ۳ صفحه ۱۸۳ حدیث ۹۰۱، المعجم الکبیر جلد ۹ صفحه ۵۳ حدیث ۸۳۶۹، کنزالعمال جلد ۲ صفحه ۲۰۵ حدیث ۳۷۷۲ (کنزالعمال که مورد استفاده شیعیان هم هست و علما شیعه هم از آن استفاده می‌کنند).
بعد می‌گوید در منابع شیعه هم آمده: مُهَجَ الدَّعوات صفحه ۱۰۱، المصباح کفعمی صفحه ۱۰۴، بحارالانوار جلد ۸۶ صفحه ۳۱۴ حدیث ۶۶ است.

اینجا یک سلسله مباحثی است خیلی جالب است که معصومین اقرار کردند که «شر بودیم، نفْس ما شر بوده!»
آقای شیعه بیا پاسخ بده، مگر نمی‌گویی اینها معصوم بودند؟ معصوم یعنی حصار دورشان بود که شیطان بر اینها غلبه نکند و نفسشان پاک باشد. شما در زیارتنامه آنها می‌خوانید؛ «اَشْهَدُ اَنَّكَ كُنْتَ نُوراً فِي اَلْاَصْلَابِ اَلشَّامِخَةِ وَ اَلْاَرْحَامِ اَلْمُطَهَّرَة» شما پاک بودید در رحم پاک قرار گرفتید، از مرکزیت پاکیزگی به دنیا آمدید. پس این شر، چیست؟

الان چند تا مبحث از معصومین داریم که اقرار و اعتراف و اذعان کردند که ما بد هستیم. منابع هم بسیار زیاد است، همه منابع هم از شیعه است، مال پیغمبر بعضی از منابعش از سنّی است، مال ائمه همه از شیعه است.

خب مال پیغمبر را بگویم؛ پیامبر گفت «اُعوذُ بِکَ مِن شَرِّ نَفسی» خدایا به تو پناه می‌برم از شر خودم.
نفْس چیست؟ حقیقت وجودی انسان می‌شود نفْس. اصل انسان نفْسش است، آن کُنْ اولیه که زده شد در کُنْ ثانویه این نفْس به وجود آمد. «کُنْ آدم» نفْس است،
➖«کُنْ» فرمان است،
➖«نفْس» گیرنده است.
آقا وقتی پیامبر می‌گوید: «در وجود من شر هست»، شما چگونه به آنچه که به پیامبر ارسال شده از ماوراء اعتماد می‌کنید و می‌گویید حتماً این دستوری است از خدا؟

«اُعوذُ بِکَ مِن شَرِّ نَفسی» نفْس ظرف است پیغمبر می‌گوید شر در این ظرف است، خب چگونه شما می‌گویید حرف پیغمبر را باید اطاعت کرد؟ این را باید جواب بدهند. وقتی که شر هست همان جریان می‌شود، الهامات مختلف است؛ به پیامبر از روح الامین می‌رسد، از روح‌القدس می‌رسد، از جبرائیل می‌رسد، از دحیة ابن خلیفهٔ کلبی می‌رسد، از عمر ابن الخطاب می‌رسد، از سلمان می‌رسد، از جن می‌رسد، از شیطان می‌رسد، همه چیز! همه چیز به ظرف پیغمبر می‌آید، پیغمبر هم می‌داند، پیغمبر آگاه است، پیغمبر فهیم است، پیغمبر اعقل است، می‌داند ظرفش آلوده است، ظرفش از معارضات پر شده بعد در قرآن تجلی کرده است.