ناقوس بلا ز سدّ ایران آید

گفتا به من مضروب
اللهِ بشر، سرکوب

هستم به دفاعِ تو

➖این قولی است که داده؛ «وَاللهُ یَحْفَظونَهُ»، «فَاللهُ خَيْرٌ حَافِظاً وَ هُوَ اَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ (۶۴ یوسف)»، که همه‌اش به درد درِ کوزه می‌خورد!

هستم به دفاعِ تو
ناید به سر و صورت، یک خشم و عذاب تو

حرارت می‌دهد خورشیدِ نامرد

ببین چه ظلمی است؛ به آفتاب گفته آنقدر بتاب که مخ‌های مردم را به غلیان درآوری، به آب هم می‌گوید نیا، به باران می‌گوید نبار که درست و حسابی، حساب این مردم بیچارهٔ مستضعفِ مظلوم رسیده شود.

که آبِ سد کُند تبخیر و چون رد

خوابِ راحت ز بشر، برده شده
آفتِ زندگی و عمر، همه دیده شده

سلام هر هموطن
به ساحت مقدّس این وطن

گر خدا، قول و قرارش را فراموشی دهد
رسمِ صاحب بودنش را هم به یغما می‌دهد

➖ دیگر نگویی «فَتَبَارَکَ الله اَحْسَنُ الْخَالِقِینَ (۱۴ مومنون)» زنده باد خودم که بهترین خلق را کردم! بهترین خلق، سینمایی است در کشور ایران! ببینید این بهترین‌هایی که خدا حواله کرده چیست و کجاست، شاید درصد اندکی دستشان در جیب خدا باشد ولی اکثریت قاطع ملت در فقر و بیماری‌های متعدد و مشکلات کمرشکن قرار دارند.

صدای الغوث ز میهن خیزد
از آتشِ خورشید، جهنم ریزد

آن جهنمی که به قرآن آمد
همه دربست به ایران آمد

ناقوس بلا ز سدّ ایران آید
آژیر عزا به مردم ما آید

مگر نگفتی که تو را بخشش است؟

➖«به نام خداوند بخشندهٔ مهربان»، پتهٔ این خدا افتاد روی آب در ایران! هشتاد و پنج میلیون، پنج میلیون آن هیچی، پنج میلیون آن آقازاده‌های خدا، فامیل‌های خدا، کس و کار خدا، ناز نازی‌های خدا، هشتاد میلیون غرق در چه کنم!

مگر نگفتی که تو را بخشش است؟
پس چه نشان آمده از رحمتت