سیمای مردم (اشعار)

در کرب و بلا کشور ما لوح نشان شد

11-04-1404

ممنون ز تو ای خدای بیکار
از لطف و کرم، بداده‌ای دار

رزاق شدی به بمب و موشک
هم قحطی آب و پُر همه شک

گفتند که رزقت دهد از رحمت بی حد
پس باز نگر، رزق شده سد

رزقم ندهی به جز تباهی
آخر شده کار این خدایی

رزقی که دهی همه قتال است
این دل بنگر همه کباب است

محرّم آمد و عیشم عزا شد
در این سی سال و پنجم نینوا شد

➖سی و پنج سال خدمتگزار آستان به اصطلاح مقدس دین بودم، امروز جز تنی علیل و جوانیِ نابود شده و پیری زودرس عارضی نداشتم.

صدای هلهله از کویر آید
چو بمب و موشک و هم ناله‌ها آید

در کرب و بلا کشور ما لوح نشان شد
از دردسر غیبت بد، همره آن شد

با گوشه کنایه زده بر ملتِ ما خشم و غضب را
بی جان شده این مردم بیچاره، نوا را

آهسته و پیوسته زند ضجه که ما له شدگانیم
از بخت سیاهی بنگر رد شدگانیم

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا