چون که تاسوعا بیامد نزد ما
پس نگر آتش به این افکار ما
پس به عاشورا بگفتم همنوا
مدتی تاریخ گشته عین ما
ما و عاشورا به بندِ مذهبیم
آن حسین را کوفت، اندر حیرتیم
دیدی که چه کرد غیبت دون
کشتار نمودست به تَف، اوف به چنین دین
زنجیر زنم به شانهٔ خویش
تا که ببینم، همه شلاق ز این ملعب دین
ای هوار از این جنایت، دین فراوان می‌کند
در قتلگهِ شاه شهیدان طوفان به پا می‌کند
از آن حسین مظلوم تا این حسین مغموم، درها ببسته الله
در آن زمین پُر کرب، در این وطن پر از حرب، ما مانده‌ایم بالله