آغاز و انجام سوره‌ها را نمی‌داند.

در این بخش، می‌توانید گزیده‌ای از تدریس‌های روزانه بروجردی، کاشف توحید بدون مرز، را مطالعه کرده و فایل صوتی آن را بشنوید. ایشان بیش از چهار دهه در جهت ارتقای آگاهی و زدودن خرافات از جامعه به‌طور مستمر تلاش کرده‌اند و حتی در دوران زندان و حصر خانگی نیز از تحقیق، مطالعه و تدریس بازنمانده‌اند.

متن فایل صوتی:

▪️- «… عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ، اَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَ سَلَّمَ كَانَ «اِذَا جَاءَهُ جِبْرِيلُ فَقَرَأَ بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ عَلِمَ اَنَّهَا سُورَةٌ».

📗 کتاب المستدرک علی الصحیحین از حاکم نیشابوری حدیث ۸۴۴ است.

وقتی که جبرائیل «بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ» می‌خواند، می‌فهمیدند که سوره نازل شده. عبدالله ابن عباس می‌گوید: «اَنَّ النَّبِيَّ كَانَ اِذَا جَاءَهُ جِبْرِيلُ فَقَرَأَ بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ عَلِمَ اَنَّهَا سُورَةٌ». خب یعنی چه؟ یعنی جبرائیل هر وقت که «بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ» نمی‌گفت، حرف‌های غیر قرآنی با پیغمبر می‌زد، مثلاً حجامت بکن، مسواک بزن، یک کارهای پیش پا افتاده که به درد اعراب جاهلی می‌خورد.

یک مشکل اینجا داریم: در فرهنگ دینی می‌گوید هیچ نامه‌ای را و کلامی را بدون «بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ» آغاز نکنید، بعد جبرائیل که واسطهٔ وحی است چطور حرف‌هایش را با پیغمبر که می‌زند بدون «بِسْمِ اللهِ»، وقتی که می‌خواهد آیه نازل کند با «بِسْمِ اللهِ»؟ حالا بیا و درستش کن!

یک مورد دیگر هست، باز از عبدالله ابن عباس است.

▪️- «… عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ رَضِيَ اللهُ عَنْهُمَا، قَالَ: كَانَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَ سَلَّمَ «لَا يَعْلَمُ خَتْمَ السُّورَةِ حَتَّى تَنْزِلَ بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ».

📗کتاب المستدرک علی الصحیحین از حاکم نیشابوری حدیث ۸۴۵ است.

«كَانَ النَّبِيُّ لَا يَعْلَمُ خَتْمَ السُّورَةِ حَتَّى تَنْزِلَ بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ» عبدالله ابن عباس گفت رسول خدا تمام شدن سوره را نمی‌دانست تا اینکه «بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ» بگوید، یعنی اول سوره «بِسْمِ اللهِ»، آخر سوره هم «بِسْمِ اللهِ»! چرا الان در قرآن اینطوری نیست، فقط اول سوره «بِسْمِ اللهِ» است؟

دقت کن دوباره برایت بگویم؛ «رسول خدا تمام شدن سوره را نمی‌دانست» یعنی یک سوره نازل شده مثلاً بقره که دویست و خرده‌ای آیه است، نمی‌دانست‌ تا «بِسْمِ اللهِ» بگوید! می‌خواهم ببینم بعد از سوره که تمام شده جبرائیل قرار است که برای پیغمبر قصه بگوید، که پیغمبر بداند که الان این سوره ادامه دارد؟ حتماً باید جبرائیل به عنوان اختتام سوره «بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ» بگوید؟

اغتشاش دریافتی‌های پیغمبر است، پیغمبر گیج شده و نمی‌داند این جبرائیل الان دارد از خودش حرف می‌زند، داستان می‌گوید، یا اینکه نه سوره نازل کرده باید «بِسْمِ اللهِ» باشد. پیغمبر نمی‌داند الان سوره نازل شده، نمی‌داند این سوره تمام شده؟ حتماً باید «بِسْمِ اللهِ» اول و آخرش باشد؟ پس چطور می‌گوید این وصل به بالا است؟! «مَا یَنْطِقُ عَنِ الْهَوَىٰ اِنْ هُوَ اِلَّا وَحْيٌ يُوحَىٰ (۳، ۴ نجم)» هرچه پیغمبر می‌گوید، وحی است، حتی وقتی به آن شخص می‌گوید که داخلش آب بریزم یا نه، می‌ترسم حامله بشود، پیغمبر می‌گوید تو بریز، خدا خودش می‌داند که حامله کند یا نه، این هم وحی است! یعنی خدای زمین اینقدر بیکار است که به رنگ لباس کار دارد.

«مَا یَنْطِقُ عَنِ الْهَوَىٰ (۳ نجم)» است دیگر، درست است که در قرآن نیامده ولی می‌گوید پیغمبر هرچه می‌گوید، وحی است. قضاوت می‌کند، طرف جوسازی می‌کند و فکر پیغمبر را برمی‌گرداند، پیغمبر حق را ناحق می‌کند ناحق را حق می‌کند، «مَا یَنْطِقُ عَنِ الْهَوَىٰ»ی آن کجاست؟ ازدواج می‌کند و بعد، از آنها (با ام‌المومنین عایشه و حفصه) اعراض می‌کند، چهل روز با اینها قهر می‌کند چون اینها به پیغمبر حرف‌های نیشدار و کلفت می‌زدند.

پیغمبر ازدواجش بر اساس هوای نفْس بوده، خوشگل‌هایش را انتخاب می‌کرده، پولدارهایش را انتخاب می‌کرده یا نه ازدواج‌هایش بر اساس فرمان بوده، بر مبنای «مَا یَنْطِقُ عَنِ الْهَوَىٰ (۳ نجم)» بوده؟ این زن را دیده می‌گوید می‌خواهم، بیا با من ازدواج کن، «مَا یَنْطِقُ عَنِ الْهَوَىٰ» از خودش نمی‌گوید!
پس چطور اینطوری برای پیغمبر توطئه می‌کنند؟ آن هم روز آخر در خانهٔ همسرِ مشخصِ معینِ معلوم زهر را نوشید. چرا با دشمن خودش ازدواج می‌کند؟ پیچا پیچ است، پیچ در پیچ است، پیچ و خم زیاد دارد.

یک نفر گفت بابا دست به آن نگذار، بزنی گندش درمی‌آید، ولش کن همین طوری باشد! ولی ما برای خودمان می‌خواهیم، می‌خواهیم که حقیقت را بدانیم، ما در دین تعمق می‌کنیم، علی‌رغم اینکه پیغمبر گفت تعمق نکنید، ولی شعار قرآن عقلانیت است و عقل می‌گوید تعمق کن!